Bert dicht

Depressief zijn, niet meer willen leven
Pijn, jeetje wat doet het pijn
Het is me al jaren gegeven
Natuurlijk voelt het niet fijn

 

Mezelf opsluiten, het lijkt wel een kooi
Het voelt alsof ik er niet bij hoor
Een masker houdt mijn gezicht in de plooi
Met een flinke lach van oor tot oor

 

Plotseling sta ik op een vreemde plek
Onbekend hoe ik er gekomen ben
Mijn hoofd was dus helemaal "black"
Weet niet meer of ik mezelf nog ken

 

Was opgenomen in een kliniek
Ben daar gedwongen opgesloten
Want mijn hoofd was helemaal ziek
Heb geprobeerd me van deze wereld te stoten

 

Ja hoor ik kon het allemaal wel alleen
Het zou snel weer beter gaan
Nee dus, ik zat er helemaal doorheen
Liet iedereen toch in de waan

 

Lichamelijke ongemakken kwamen ook nog
Kreeg er zelfs helemaal gratis NAH bij
Men zei "dat is niet zo erg toch?"
Dat maakte mij dus echt niet blij

 

Begrip was heel ver te zoeken
"Het is niet serieus hij vraagt om aandacht"
Ik doe het de mensen niet meer uit de doeken
Elke dag voelde donker als de nacht

 

Bert 31-5-2018

 

De zwarte hond die depressie heet.

Hij loopt al jaren met mij mee

Hij was heel erg groot

En drukte me van mijn stee

Ik wilde hem toen dood

Nee dit is echt geen gezeur

Hij sprong tegen me op

Stond in de weg voor de deur

Voelde me net een pop

Hij werd steeds kleiner

Ik kon hem de baas

Dat vond ik fijner

Maar ik was een dwaas

Mijn NAH is als een vette hap

Keer op keer groeit hij

Dat voelt voor mij als een harde klap

En maakt mij echt niet blij

De zwarte hond houdt mij tegen

Och wat is dat beest toch sterk

Hij belemmert mij op alle wegen

Een rotbeest is het, en niet alleen een vlerk

Mijn NAH voedt de zwarte hond

Ik kan er echt niets aan doen

Wil dat beest graag onder de grond

Maar ben nog steeds niet de kampioen

Bert 18-2-2018

Overprikkeld!

Ik heb NAH gekregen

Dat gebeurde zomaar

Ik ben HSP dat is gebleven

Bij elkaar is dat best een beetje raar

Door HSP al last van prikkels om me heen

Nu met NAH is dat dubbel erg

Daarom is het dat ik soms stilletjes ween

Zie overal tegen op, als een berg

In een supermarkt kom ik niet

Het gezoem van lampen

Het doet me zoveel verdriet

En de mensen die hoor ik stampen

De hakjes van vrouwen

Luidsprekers met muziek

Ik kan er niet meer van houden

Voel me dan echt niet meer kwiek

Kleuren, geuren, patronen en beweging

Een sneeuwbui is niet aan te zien

Alles geeft mij een tinteling

Overprikkeld! het gaat gepaard met veel gegrien

Bert 2-2-2018

Ik ben depressief

Ik durf het hier wel te zeggen

Ik ben al jaren depressief

Kan het niet zo goed uitleggen

Vind mezelf vaak niet lief

Donkere wolken boven mijn hoofd

Gedachten en piekeren, vaak irreëel

Het is maar wat je gelooft

Ik maak me zorgen over heel veel

Aan de buitenkant kun je het niet zien

Geloof me, het zit er echt

Het gaat vaak gepaard met gegrien

Alle dagen lever ik weer een gevecht

Begrijpen kunnen de meesten dat niet

Daarom is het ook zo moeilijk

In stilte verder zodat men mij niet ziet

Eigenlijk best een beetje verfoeilijk

Nee, ik zit dus niet lekker in mijn vel

Ik wil mij eigenlijk niet begrenzen

Oordeel daarom niet te snel

Ik heb best veel te wensen

Ik ben depressief

Bert 26-1-2018

Nahdenken

 

Met alles wat ik doe

Moet ik nahdenken

Van alles word ik moe

Wil graag energie tanken

 

Nahdenken hoe ik moet lopen

Stoppen als ik praat

Iets willen knopen

Vergeten hoe dat gaat

Nahdenken hoe ik een trap oploop

Welke voet moet ook al weer eerst

Soms raak ik helemaal in de knoop

Probeer het vaak heel beheerst

Dan ben ik ineens helemaal koud

Spastisch zwaaiend met mijn arm

Nahdenken dat ik niet te veel koop

Tjee wat wordt het weer warm!

Draai me om, om iets te doen

Nog in de draai vergeet ik het al weer

Ben dan echt geen kampioen

Het gebeurt gewoon, keer op keer

Chaos in mijn hoofd

Een geheugen als een zeef

Elke dag van mijn energie berooft

Maar nog steeds: "Ik leef!!"

 

Moet toch verder met alle ongemakken

Al wil ik soms alles in de hoek kwakken

Maar het leven is best wel fijn

daarom doe ik water bij de wijn

Bert 30-12-2017

Wat vergeet jij het vaakst?

 

Mensen met NAH vergeten veel
Wat word het vaakst vergeten?
Ik vraag nu niet om een oordeel
Bij mij is dat de sleutel moet je weten

 

Vooral nu ik dus alleen woon
En regelmatig uit huis moet
Spant de sleutel dus echt de kroon
Jullie weten wat dat met je doet

 

Naar beneden kijken in de brievenbus
Trek ik de deur achter mij dicht
Zo gemakkelijk gaat dat dus
Dan sta ik te kijken met een dom gezicht

 

Had wel een oplossing bedacht
Een sleutel verstopt in mijn rolstoel
Was ik vergeten, zeg ik heel zacht
Tja en dan word het een dolle boel

 

Toen een keycord om mijn nek
Dat was me toch een gebungel
Daarvan werd ik een beetje gek
Tjonge, tjonge wat een klungel

 

Heb nu eindelijk een oplossing
Sleutelkluisje met een cijferslot
Best wel een heel lelijk ding
Dat geeft rust en een beetje genot

 

Bert 10-12-2017

Schamen

 

Soms is het heel erg raar

Het ligt dan nog niet op mijn lip

Dan is het nog niet klaar

Vraag om een klein beetje begrip

Begrijpen kunnen mensen me soms niet

Het is een depressie en NAH tesamen

Ze weten niet dat begrip me houvast biedt

Daarom laten ze mij soms schamen

Schamen wil ik me eigenlijk niet

Maar ook dat hoort bij mijn levenslied

Bert 11-11-2017

Het deurtje

Zit in mezelf gevangen

Voel me heel erg rot

Blijf er echt in hangen

Ben helemaal kapot

Pijn door diverse oorzaken

Ook een dikke knoop in mijn maag

Niets kan mij nu nog raken

Mijn deurtje is helemaal dicht vandaag

Bert 10-11-2017